Hoofdstuk 100, een nieuwe eeuw, een nieuwe tijd, een nieuwe episode en een nieuwe speler: Loensje

Na de vakantie weer verder.

Fijne vakantie

en

Ghans

Hoofdstuk 99, het dorp dat wij zo goed kennen

Het dorpje dat wij intussen zo goed kennen ligt vredig onder de zonnestralen.

Liselorix ligt in haar hangmat en Marylix met een strootje in haar mond onder een hele dikke boom.

Marylix kan niet vermoeden dat deze boom ooit, over ruim 2000 jaar nog eens beroemd zal worden. Voor haar is een boom een boom en niet meer. Zeeziex, de vader van Liselorix staat de hut te vegen en Geidix staat te koken. Verder staan de visboer Harix en de dorps tovenaar Hans Horlogix hun ding te doen, vis verkopen en drankjes fabriceren en de dorpsmuzikant Hazix zit vastgebonden aan een andere boom terwijl zijn vrouw Bonnie Clairix laveloos onder een struik ligt. Zelfs de tweeling Rogix en Rogix – die dezelfde naam hebben omdat ze niet uit elkaar zijn te houden – zijn rustig en halen even geen rottigheid uit en Opa Billix heeft zijn ijzerwaren ook neergelegd.

Kortom het is niet anders als alle andere dagen rustig en vredig in het dorpje dat wij zo goed kennen. God zat in Zijn hemel en het was goed. En meestal gebeurt er dan iets bijzonders of iets zorgwekkends.

In dit geval echter niet. Niemand kan wat bedenken, alleen God dacht, misschien moet ik mijn zoon eens sturen maar daar is het nog een paar decennia te vroeg voor. Het bleef nog uren rustig. Hier en daar waren oogjes toe gegaan en ook Hazix was even ingedommeld. Harix heeft zelfs zijn vissen in rustig vaarwater gekregen en het was zo stil en rustig in het dorp, dat dit wel het goede moment moet zijn om iets onverwachts te laten gebeuren.

Het begon met een harde gil van Geidix. En niet zomaar een gil. De gebeurtenissen die daarop volgen laten zich niet gemakkelijk vertellen omdat ze allemaal tegelijk gebeuren.

•           Iemand met een strootje in haar mond schrikt, komt twee meter van de grond en staat haar hoofd tegen een tak. Ze raakt enigszins buiten bewustzijn

•           een ander iemand in een hangmat schrikt zo hard dat ze met hangmat en al in het rondte begin te tollen

•           alle vissen springen in het gelid

•           Weer een ander iemand schrikt zo erg dat zijn touwtjes waar hij mee is vastgebonden, knappen

•           en nog een ander iemand laat zijn stoffer en blik vallen waardoor alles weer over de vloer ligt

•           het huiskonijn Gabrix, die in de zon ligt omdat Geidix dat had gevraagd om alvast voor te bruinen omdat hij straks aan het spit gaat terwijl hij denkt dat hij huisdier is, neemt de grootste sprong van allemaal, wat niet zo gek is met zulke buitenproportionele poten.

Nu we de reacties op een rijtje hebben kunnen we weer verder en dat doen we in hoofdstuk 119 waarin we te weten komen waarom Geidix zo gilde.



G.D. 15 juli 2017

Hoofdstuk 98, Blote Kerrie

‘Zo daar zijn we weer, lieve luisteraars. Blote Kerrie staat voor jullie klaar en voor wie het heeft gemist: in Almere wordt (weer eens) een hele nieuwe wijk gebouwd, de Corpuswijk en ik voel mij geroepen om met jullie nieuwe en gepaste straatnamen te bedenken. En dat worden dus namen met lichamsdelen.

We beginnen met een mooi onderdeel van ons lichaam, het been. Beenstraat dat bekt wel, dus die komt er op.

Neusbeengracht loopt wel lekker maar Hersenplein niet en zou ik ook niet doen.
En met een beetje fantasie kun je een klein achteraf steegje in die wijk nog wel de Mergpijp noemen.
Voetpad is natuurlijk prachtig, vooral als het een autoweg is en Tepelhof kun en mag je uiteraard niet laten liggen.
Vingersteeg geeft wat te veel associaties bij sommige mensen, dus doen we niet.

Het is wel jammer dat het echte lichaamsdelen moeten zijn, want ik weet nog wel een paar leuke straatnamen te maken met hurken, lurfen en kladden en zelfs schoot. Maar ja.

Je hoeft er natuurlijk niet altijd –straat of –laan achter te zetten. Bijvoorbeeld op Vingerkootje nummer 69 wil ik best wonen. Dat kan best. Zou je er straat of weg achter zetten dan loopt het weer niet lekker of krijg je zoiets als de Rimsky-Korssakovweg (ja, ja, die bestaat echt in Almere).

De grote weg door de nieuwe wijk noemen we natuurlijk de Ruggengraat of de Slagader. Aorta zou kunnen maar doet me teveel denken aan een ander programma, dus dat doe ik niet.

Organen zijn ook wel te gebruiken, maar dan met mate.

Zoals leverstraat, nierplein, en blaaspijp, maar meer ook niet
Neusholte is ook erg leuk, maar vind daar maar eens wat bij. Misschien een onderdoorgang?
Het hoogste punt van de wijk noemen we zeker Schedeldak, het pleintje voor de kerk het Heiligbeen en de weg voor het wijkgebouw de Mondhoek.

In ons onderzoek nemen we natuurlijk mee dat er Latijnse namen zijn voor al onze onderdelen.

Os cuneiforme intermediumweg is hetzelfde als, en net zo slecht als Voetwortelbeenweg, dat gaat dus niet. Houden we ons bij de Nederlandse benamingen, stel ik voor (en ik ga er over..!).

Ik houd jullie nog even voor, wat ik op voorhand al heb afgewezen:

Baarmoederhalsstraat

Lymfeklierenboulevard

Zwezeriksteeg (al loopt het wel, ik vind het niks)

Hypothalamusplein (ga dat maar eens spellen aan de telefoon)

Ik twijfel nog aan de Maag-lever-darmstraat. Hier mag je dan nog even over denken.

Mooi vind ik Prostraat (goed luisteren hoor)
Fijn als er een brug in de wijk komt, want dan moet die elleboog heten. Dat kan niet anders.
En is de wijk toevallig tegen een bos aan gebouwd, dan noemen we die Het Eierstokkenbos. Slaat nergens op maar ligt zo lekker in de mond. Probeer maar, spreek maar eens hardop uit.

Ik wil de gemeente Almere ook nog een paar namen meegeven voor de nieuwe wijk, die ik wel mooi vind, maar waar ik zo een-twee-drie geen bestemming voor weet:

De Bochel, misschien voor een heuveltje in het park;

De Bilnaad, mogelijk voor de busbaan;

De Hartslag, ja, ja, ik weet ook wel dat dit geen lichaamsdeel is, maar het zou zo mooi passen voor het winkelcentrum;

De Enkelband, zou kunnen voor de rand van de wijk, waar de criminelen wonen;

De Knieschijf, zoek daar zelf maar iets bij.

Na deze braindump ben ik wel een beetje leeg, zeg.

Maar in ieder geval hebben we Almere weer geholpen en kunnen ze er weer lustig verder bouwen.

Wat me nog te binnen schiet, de speeltuintjes in de wijk moeten natuurlijk ook wel in het thema passen. Dus een ribbenkast als klimrek en een hele grote neus als glijbaan.

Volgende keer lieve luisteraars gaan we de enge-ziektenwijk ontwerpen voor Almere.

En ik weet nu al wat er het eerste in u opkomt…!

Blote Kerrie wenst jullie nog een prachtige en fantasievolle dag.’

G.D. 12 juli 2017

Hoofdstuk 97, Luisje

Hoofdstuk 96, Ghans Dorrebrein

Hoofdstuk 95, Liselore, Mary en Blote Kerrie

Het is half acht en Liselore zet de radio snel aan. Normaal luistert ze niet veel naar de radio, alleen in de auto, maar op woensdagavond is het altijd raak. Dan heeft haar lievelingsoom Blote Kerrie, zijn eigen radioprogramma. Dat is natuurlijk een pseudoniem want hij heet in wekelijkheid Klaas van Rijn, niet echt een naam om beroemd mee of door te worden.

Hand in de hand met Mary op de bank zit ze al bij voorbaat te glunderen van trots. Haar oom..!

“Het gaat beginnen”, zegt Mary.

‘Goedenavond lieve luisteraars, Kerrie heet u weer hartelijk welkom op dit mooie uur van de dag, op radio Blote Kerrie.

Net als elke week nemen we deze week weer een stads probleem onder de loep.

Vorige week hebben we al bedacht en besloten dat we geen televisieprogramma moeten starten onder de titel stadsman zoekt vrouw, als tegenhanger van dat andere programma, waar ik de naam niet van mag noemen.

Zoals altijd kunt u weer niet reageren en gaan we heel democratisch te werk: Kerrie heeft altijd gelijk…

Deze week gaan we het hebben over het prachtig gebouwde Almere.

Het is mooi, maar ze hebben daar echt wel een probleem. De stad groeit nog sneller dan Jorritsma aan het kerstdiner. En dat is helemaal niet leuk. En dat groeien ook niet. De wegen naar de echte steden waar nog werk is te vinden, zijn ‘s morgens om 6 uur al helemaal verstopt. Wil je op tijd op je werk komen als je in Almere woont, dan moet je 's avonds, of aan het begin van de nacht al weg. Maar dat is niet het enige probleem. Het corpulente Almere, heeft – daardoor - ook een naamgeving probleem. Hoe moet je in godsnaam namen vinden voor al die nieuwe straten in het Almeerse. Dat gaat dus niet, wil je het een beetje leuk houden. Dat hebben we al gezien aan de nieuwste wijken.

Je hebt bijvoorbeeld de stripheldenbuurt. Grappig? Oordeel zelf maar, want zo kan het voorkomen dat je in de Calimerostraat woont of in de Rataplansteeg (ja, die debiele hond uit Lucky Luke), of zelfs in de Kamagurkalaan.

Je moet er toch niet aan denken. En dat vindt u ook, begrepen? 

Er zijn allerlei thema’s voor wijken, waarbij de bloemennamen en plantennamen nog wel gaan maar de namen in de filmheldenbuurt wordt al minder. Andere thema’s zorgen er voor dat je in de Banjostraat woont of in de Dorknoperlaan, de Bakkenzuigerstraat of het Giacomettipad. Dat geloof je toch niet!

Nu komt er weer een – hele grote – nieuwe wijk en de gemeente krabt zich achter de oren: welk thema moet je nu weer nemen?

Uiteindelijk is de gemeenteraad nu tot het wonderlijke plan gekomen een lichaamsdelenwijk te maken. Aantrekkelijk, lachwekkend? Ik hoor u denken…!

De burgers van Almere mogen voorstellen doen voor straatnamen van die nieuwe wijk.

Nou dat is wel besteed aan uw geliefde Kerrie. Ik heb wel ideeën. Veel zelfs. Maar het lijkt mij leuk lieve luisteraars, dit nu eens samen met jullie uit te vlooien. En omdat dit radio is, is jullie inbreng nul-komma-nul. Niet leuk? Toch wel. luister maar:

We beginnen meteen daar waar jullie allemaal direct en als eerste aan denken: de Kutsteeg, de Anuslaan en het Piemelplein. Zulke viezeriken zijn jullie wel.

Dat gaan we niet doen natuurlijk. Ze zijn wel leuk maar maken geen schijn van kans bij de gemeente. En je weet Kerrie op de radio wil wel een beetje serieus over komen.

Hoe pakken we het aan. We bedenken eerst wat lichaamsdelen en selecteren die op leukheid. Je hebt namelijk leuke en onleuke lichaamsdelen. I tell you….

Vervolgens plakken we daar een toevoeging aan als –weg, -straat, -plein etc.
Dan kijken we of dat een beetje lekker bekt,  in de mond ligt dus.

En als de lijst klaar is sturen wij, Kerrie, dit naar de gemeente. De prijs die we winnen gaat in het fonds voor nooddruftige hedendaagse abstracte kunstschilders.

Na het reclame oponthoud, gaan we in hoofdstuk 98 van start.’

G.D. 9 juli 2017

Hoofdstuk 94, Lieve papa brief 16 slot

Papa

Gisteren waren we met allen naar Ikea.

En toen we er uit kwamen zag ik iemand lopen in de verte die precies op jou leek. Samen met een blonde mevrouw met een heel korte rokje. Ik dacht eerst dat het een broer van je was, maar je hebt niet eens een broer dus dat kan niet en toen zag ik dat mama oom Willem aanstootte en ze zei: “Dat is hem.”

En dat hoorde ik.

En toen dacht ik er over na.

En nu snap ik alles.

De groeten van Marjan


G.D. 8 juli 2017

Hoofdstuk 93, Marjan en papa brief 15

Lieve papa,

Ik heb niets meer van je gehoord, dus waarschijnlijk vind je het wel goed dat jouw vrouw zwanger is van een ander. Ik snap dat niet. Maar het gaat wel goed met mama. Ze is behoorlijk dik en het wordt een meisje. Wauw mijn eigen pop straks.

Ik ben wel benieuwd wat jij er van vind.

Met Max en Mex en mij gaat het heel goed. Ze zijn er nu bijna altijd en omdat ze de hele dag papa zeggen tegen oom Willem, deed ik dat laatst ook per ongeluk. Ik vond het geeneens erg. Maar dat is niet aardig voor jou.

Kus van Marjan

G.D. 7 juli 2017

Hoofdstuk 92, Marjan en papa brief 14

Lieve papa,

Ik moet je iets ergs vertellen. Ik dacht dat mama een een beetje dik werd omdat het nu wat beter gaat met haar en ze beter eet, maar weet je wat, ik denk dat ze zwanger is..! Is dat niet vreselijk? En hoe kan dat dan als jij hier niet bent?

Melinda, mijn beste vriendin zegt dat mama het met oom Willem heeft gedaan. Kan je je toch niet voorstellen? En dat heet dan een halfzusje of halfbroertje zegt Melinda.

Nou papa, ik weet niet of daar nog wat aan te veranderen is, maar dan zou ik maar als de bliksem thuiskomen.

Liefs van Marjan

G.D. 6 juli 2017

Hoofdstuk 91, Mariebelle Zilverschoon

Het konijntje is niet helemaal gaar, maar smaakt desondanks prima. Gabriel gaat weer in zijn hangmat, bekaf.

Het bos is wel erg dicht. Suzan is weer aan de wandel. Ze was eigenlijk van plan te wachten op Harmachis om het spelletje af te maken, maar ze wist niet wanneer hij terug kwam.

Met die harde wind slaat de ene rubberboom tegen de andere boom, die weer een volgende aantikt en zo maar door. Van een afstandje is het net een akker met wuivende aren. Rijp voor een gedicht. Maar als je er in zit, word je de hele tijd aangetikt en bijna omver gegooid. Gelukkig zijn ze van rubber, maar de hele situatie is geschikt om te vloeken. Toch doet Suzan dat niet. Ze is keurig opgevoed. Tevreden beziet God dit tafereel en doet er nog een 'schepje' bovenop. 

Via de poolster komt het berichtje binnen dat het losgeld klaar ligt. Suzan gaat meteen naar de kroeg en neemt een neut. Ze neemt er nog een en wordt bekeken door enkele mannelijke eilandbewoners. Ze laat zich bekijken en gaat op zijn voordeligst zitten. Binnen tien minuten heeft ze beet. De kroeg is vol, want er komt voetballen. Een mannetje of veertig, vijftig is er zeker en een aantal voelt wel wat voor een ontspanningsoefening voor de wedstrijd. Het duurt daarom nogal lang voordat ze gaat eten. De wedstrijd is al begonnen als de spiegeleieren worden opgediend. Spiegeleieren kent ze niet, wel het tegenovergestelde, maar ze zijn wel lekker.

Venus is als een baksteen naar beneden aan het vallen en ziet er uit als een druppel water. Maakt verder niet zoveel uit voor Mariebelle, alleen vrouwen boven de vijftig hebben daar last van. Zij krijgen een verlaagde bloedsuikerspiegel en kunnen flauw vallen.

Na het eten een fikse wandeling doet je goed. De golven klotsen nu metershoog en over het water lopen zit er nu niet in. Ook al omdat Venus er aan komt. Ze is dan wel niet boven de 50, maar een planeet op je hoofd krijgen is niet echt fijn. 

Ze loopt terug het bos in en zet een virtuele helm op. Rubber kan hard aankomen.  

In de verte ziet ze een contour en denkt die contour te herkennen. Ze zet haar vleugels uit en zweeft er snel naar toe. Ja, zweven kan ze, maar dan niet meer dan 25 cm boven de grond. Daarbij raakt ze meerdere malen een Venusspiegel. Dat is niet erg want daar kunnen die plantjes wel tegen, maar verderop groeien achteruitkijkspiegels en die hebben een lange steel. Daar moet ze dus omheen. 

Op een kleine open plek staat een klein merkwaardige houten huisje met een hartje in de deur. De nachtspiegel staat er op. Dat is wel even fijn, want ze moet wel nodig.

De contour is helaas niet van Harmachis……….



G.D. 5 juli 2017

Hoofdstuk 90. Marjan en papa brief 13

Lieve papa,

Maar weer eens een bief van mij.

Ik moet je zeggen dat het best wel goed gaat. Max en Mex de tweeling zijn best wel lief voor mij. Dat moeten ze ook, want anders krijgen ze op hun donder van oom Willem. Ze zitten wel de hele tijd te klooien met de X-Box en daar word ik gek van. En ze willen dat ik mee ga voetballen en papa, dat doe ik ook gewoon! Ze zitten op een andere school, maar wel in dezelfde groep als ik.

En wat ik wel fijn vind is dat ze er ook met Kerstmis zijn. Lijkt het net of we een gezin hebben.

Kus van Marjan


G.D. 4 juli 2017

Hoofdstuk 89, Marjan en papa brief 12

Lieve papa,

Waar ik al bang voor was is toch gebeurd. Oom Willem woont sinds vandaag bij ons. In ons huis…! En weet je wat papa, oom Willem had al kinderen. Nu heb ik er twee broertjes bij en die komen elk weekend zegt oom Willem. Ik heb ze nog niet gezien alleen op de foto en ze zien er niet leuk uit. Het is een tweeling en net zo oud als ik. Dat wil ik allemaal niet papa.

Kom snel thuis om alles weer net als vroeger te hebben. Sturen we oom Willem en die rotjongens voorgoed weg.

Kusje van Marjan

G.D. 3 juli 2017

Hoofdstuk 88, Marjan en papa brief 11

Lieve papa

Ik ben weer naar school en zit in in groep 6 en nu heb ik een meester.

Hij heet meester Willem en nu heb ik er twee. Eentje thuis en eentje op school. Ik word er gek van van die Willemen.

Mama zegt dat ik dan maar papa moet zeggen tegen ome Willem. Nou mooi dat ik dat nooit niet, nooit niet ga doen van me leven niet. Ik heb maar één papa en dat ben jij. Raar van mama hoor. Maar mama is wel heel vrolijk tegenwoordig. Ze heeft bijna geen hoofdpijn meer en lacht veel met oom Willem.

Oh ja, ik ben gevallen met mijn fiets. Gelukkig alleen wat bloed, maar mijn fiets helemaal gekreukeld. Ik krijg een nieuwe zegt oom Willem.

Nou ik hoop toch dat je gauw thuiskomt.

Heel veel kusjes van Marjan.

G.D. 2 juli 2017

Hoofdstuk 87, Mariebelle Zilverschoon en Harmachis

Mariebelle heeft de ober met plezier in natura betaald.

Spuitend suizend en sissend raakt de ondergaande zon het water aan de horizon. Langzaam dooft de zon en natuurlijk zoals altijd, als je de maan nodig hebt is hij net in het water geplonsd.

Het wordt stikdonker. Mariebelle haalt de vuurvliegjes uit haar tas en laat ze voor zich uit vliegen. Wel behelpen hoor, maar nu ze kon ze tenminste iets zien. Bovendien waar moest ze naar toe? Via de poolster laat ze haar moeder en vader weten dat alles goed is.

“Doe voorzichtig kindje”, komt er terug van mama. Ze gaat tegen een boom zitten en zet de vuurvliegjes in de spaarstand. Langzaam zakken haar ogen toe en ze heeft niet in de gaten dat Harmachis tegen dezelfde boom zit, maar dan aan de andere kant.

Halverwege de nacht wordt ze wakker van een aangenaam gesnurk, steekt de vuurvliegjes hoog op en gaat eens kijken. Wauw wat een mooie man. Ze is meteen verliefd. Harmachis doet zijn ogen open, kijkt in de mooie blauwe kijkers van Mariebelle en is ook verliefd. Daar is geen Raad van Vijf voor nodig, dat kan Cupido wel alleen af. Al gauw gebeurt er wat er al gauw gebeurd en het duurt lang. Het is al vijf uur wanneer Harmachis zich een ongeluk schrikt. Hij had al weg moeten zijn. Om zes uur komt de zon op en dan moet hij hem meteen aansteken. En het is zeker meer dan een uur rennen. En hij heeft al wat energie verloren aan Mariebelle.....

Als een speer gaat hij er vandoor. Ze is er wel trots op dat ze het nu al heeft gedaan met de God van de Ozon. Natuurlijk had ze dat wel eerder gedaan met hun eigen God van de Ozon, maar meteen al met de spiegelGod van de zon, geweldig. Ze sluit nog even haar ogen en wacht rustig tot Harmachis zijn werk heeft gedaan en het begint te schemeren. Een raar slurpend geluid, achter de berg kan Mariebelle niet thuisbrengen maar ze vindt het wel interessant. Het is de maan die uit het water oprijst en een plens water laat vallen.

Maar nu niet langer wachten, maar op pad. Haar geld zit nog steeds vast, dus ze kan geen eten kopen. Via de poolster ziet ze haar moeder nog in bed liggen. Ze laat een berichtje achter voor nieuw spiegelgeld, maar nu wel los geld, als het even kan.

De brulkikker maakt irritant geluid in de paartijd. En het is paartijd. Ze slaat wat vuur uit haar ogen en steekt daarmee wat takjes in de brand en aan een ander takje rijgt ze de brulkikker. Peinzend roostert ze de brulkikker, die ze Thomas noemt.

In een boomtop verschijnt een berichtje “Stop de kikkermoord als ik hem nog niet heb gehad."
Mariebelle begrijpt wel dat Branca nog steeds naarstig op zoek is naar haar prins, maar trekt zich er niets van aan.

Thomas heeft het nogal warm gekregen en laat dat duidelijk horen. Wel een ander soort gebrul. Dan wordt het stil en is hij gaar en daarmee is de eerste honger van Mariebelle gestild. En jong konijntje is zo dom om langs te lopen, maar konijntjes maken geen geluid op de BBQ en Gabriel staat op uit zijn hangmat en rekt zich uit. “Werk aan de winkel.”

G.D. 1 juli 2017