Het konijntje is niet
helemaal gaar, maar smaakt desondanks prima. Gabriel gaat weer in zijn hangmat,
bekaf.
Het bos is wel erg
dicht. Suzan is weer aan de wandel. Ze was eigenlijk van plan te wachten op
Harmachis om het spelletje af te maken, maar ze wist niet wanneer hij terug
kwam.
Met die harde wind
slaat de ene rubberboom tegen de andere boom, die weer een volgende aantikt en
zo maar door. Van een afstandje is het net een akker met wuivende aren. Rijp
voor een gedicht. Maar als je er in zit, word je de hele tijd aangetikt en
bijna omver gegooid. Gelukkig zijn ze van rubber, maar de hele situatie is geschikt
om te vloeken. Toch doet Suzan dat niet. Ze is keurig opgevoed. Tevreden beziet
God dit tafereel en doet er nog een 'schepje' bovenop.
Via de poolster komt
het berichtje binnen dat het losgeld klaar ligt. Suzan gaat meteen naar de
kroeg en neemt een neut. Ze neemt er nog een en wordt bekeken door enkele
mannelijke eilandbewoners. Ze laat zich bekijken en gaat op zijn voordeligst
zitten. Binnen tien minuten heeft ze beet. De kroeg is vol, want er komt
voetballen. Een mannetje of veertig, vijftig is er zeker en een aantal voelt
wel wat voor een ontspanningsoefening voor de wedstrijd. Het duurt daarom nogal
lang voordat ze gaat eten. De wedstrijd is al begonnen als de spiegeleieren
worden opgediend. Spiegeleieren kent ze niet, wel het tegenovergestelde, maar
ze zijn wel lekker.
Venus is als een
baksteen naar beneden aan het vallen en ziet er uit als een druppel water.
Maakt verder niet zoveel uit voor Mariebelle, alleen vrouwen boven de vijftig
hebben daar last van. Zij krijgen een verlaagde bloedsuikerspiegel en kunnen
flauw vallen.
Na het eten een fikse
wandeling doet je goed. De golven klotsen nu metershoog en over het water lopen
zit er nu niet in. Ook al omdat Venus er aan komt. Ze is dan wel niet boven de
50, maar een planeet op je hoofd krijgen is niet echt fijn.
Ze loopt terug het bos
in en zet een virtuele helm op. Rubber kan hard aankomen.
In de verte ziet ze
een contour en denkt die contour te herkennen. Ze zet haar vleugels uit en
zweeft er snel naar toe. Ja, zweven kan ze, maar dan niet meer dan 25 cm boven
de grond. Daarbij raakt ze meerdere malen een Venusspiegel. Dat is niet erg
want daar kunnen die plantjes wel tegen, maar verderop groeien
achteruitkijkspiegels en die hebben een lange steel. Daar moet ze dus omheen.
Op een kleine open
plek staat een klein merkwaardige houten huisje met een hartje in de deur. De
nachtspiegel staat er op. Dat is wel even fijn, want ze moet wel nodig.
De contour is helaas niet van Harmachis……….
G.D. 5 juli 2017