zaterdag 1 juli 2017

Hoofdstuk 87, Mariebelle Zilverschoon en Harmachis




Mariebelle heeft de ober met plezier in natura betaald.
Spuitend suizend en sissend raakt de ondergaande zon het water aan de horizon. Langzaam dooft de zon en natuurlijk zoals altijd, als je de maan nodig hebt is hij net in het water geplonsd.

Het wordt stikdonker. Mariebelle haalt de vuurvliegjes uit haar tas en laat ze voor zich uit vliegen. Wel behelpen hoor, maar nu ze kon ze tenminste iets zien. Bovendien waar moest ze naar toe? Via de poolster laat ze haar moeder en vader weten dat alles goed is.
“Doe voorzichtig kindje”, komt er terug van mama. Ze gaat tegen een boom zitten en zet de vuurvliegjes in de spaarstand. Langzaam zakken haar ogen toe en ze heeft niet in de gaten dat Harmachis tegen dezelfde boom zit, maar dan aan de andere kant.

Halverwege de nacht wordt ze wakker van een aangenaam gesnurk, steekt de vuurvliegjes hoog op en gaat eens kijken. Wauw wat een mooie man. Ze is meteen verliefd. Harmachis doet zijn ogen open, kijkt in de mooie blauwe kijkers van Mariebelle en is ook verliefd. Daar is geen Raad van Vijf voor nodig, dat kan Cupido wel alleen af. Al gauw gebeurt er wat er al gauw gebeurd en het duurt lang. Het is al vijf uur wanneer Harmachis zich een ongeluk schrikt. Hij had al weg moeten zijn. Om zes uur komt de zon op en dan moet hij hem meteen aansteken. En het is zeker meer dan een uur rennen. En hij heeft al wat energie verloren aan Mariebelle.....
Als een speer gaat hij er vandoor. Ze is er wel trots op dat ze het nu al heeft gedaan met de God van de Ozon. Natuurlijk had ze dat wel eerder gedaan met hun eigen God van de Ozon, maar meteen al met de spiegelGod van de zon, geweldig. Ze sluit nog even haar ogen en wacht rustig tot Harmachis zijn werk heeft gedaan en het begint te schemeren. Een raar slurpend geluid, achter de berg kan Mariebelle niet thuisbrengen maar ze vindt het wel interessant. Het is de maan die uit het water oprijst en een plens water laat vallen.

Maar nu niet langer wachten, maar op pad. Haar geld zit nog steeds vast, dus ze kan geen eten kopen. Via de poolster ziet ze haar moeder nog in bed liggen. Ze laat een berichtje achter voor nieuw spiegelgeld, maar nu wel los geld, als het even kan.
De brulkikker maakt irritant geluid in de paartijd. En het is paartijd. Ze slaat wat vuur uit haar ogen en steekt daarmee wat takjes in de brand en aan een ander takje rijgt ze de brulkikker. Peinzend roostert ze de brulkikker, die ze Thomas noemt.
In een boomtop verschijnt een berichtje “Stop de kikkermoord als ik hem nog niet heb gehad."
Mariebelle begrijpt wel dat Branca nog steeds naarstig op zoek is naar haar prins, maar trekt zich er niets van aan.

Thomas heeft het nogal warm gekregen en laat dat duidelijk horen. Wel een ander soort gebrul. Dan wordt het stil en is hij gaar en daarmee is de eerste honger van Mariebelle gestild. En jong konijntje is zo dom om langs te lopen, maar konijntjes maken geen geluid op de BBQ en Gabriel staat op uit zijn hangmat en rekt zich uit. “Werk aan de winkel.”


G.D. 1 juli 2017