Dit café ligt aan het Vrijthof en daar is net een demonstratie aan de gang. Een stuk of veertig vrouwen met korte broek en blote borsten met teksten op hun lichaam geschreven versperren de doorgang. Het Vrijthof is groot en je zou er makkelijk omheen kunnen lopen, maar Liselore loopt er naar toe. Dat, omdat ze wel wil weten waar de demonstratie over gaat, maar ook om even die borsten te bekijken.
Beiden vallen tegen. De dames roepen iets van orgasminderen, onderdrukking en iets onverstaanbaars en Liselore is het er niet mee eens. Ook al weet ze niet precies waar het over gaat, alleen dat woord al. Liselore is gek op borsten, maar bij nader inzien en van dichtbij…
Ze loopt dwars door de demonstratie
heen en krijgt wat boze blikken.
Oom Frits zit al te wachten op het
terras en kijkt zijn oog uit naar de dames. Zijn andere oog zit nog in het
verband vanwege een botsing met een lantaarnpaal. Ze kussen elkaar hartelijk en
laten de `" Les Ponts Doulens Rosé" aanrukken. Een verrukkelijke rosé met een bijzonder prijskaartje.
“Ik heb het nu gevonden,” roept oom
Frits enthousiast met de deur in huis vallend, “nu ga ik echt rijk worden.”
Liselore is wel wat gewend van haar
oom en zegt niet wat ze denkt. Geïnteresseerd luistert ze naar het relaas over
kleurenblinden, hoe erg dat wel niet is en dat hij, Frits, nu dan wel speciaal
voor die mensen de verfwaaier voor kleurenblinden heeft uitgedacht. Hij hoeft
alleen nog maar iemand te vinden die dat wil maken en natuurlijk mensen die het
willen hebben en gebruiken.
Liselore vindt het wel vermakelijk al
die uitvindingen en gedachtenspinsels van haar oom en luistert geduldig hoe
oom Frits een nieuw soort derivaat heeft ontwikkeld, waarbij er geen risico’s zijn,
voor beide partijen. Even denkt Liselore dat het over een afwasmiddel gaat,
maar het blijkt dus iets financieels te zijn met banken en zo.
Net op het moment dat om Frits klaar
is met zijn verhandeling over de door hem bedachte genetische gemanipuleerde
vetzwelgmug - de mug waar je wél door wil worden geprikt - met als bijbehorende
slogan: “afvallen in je slaap, wie wil dat niet” ziet Liselore haar kans
om het gesprek haar kant op te krijgen: “Oom Frits, Rusti gaat een bank
overvallen!”
Oom Frits voelt direct aan zijn
pijnlijke knieën en elleboog en zegt: “Mijn kind, hoe kom je erbij? Ik zie geen
enkele aanwijzing dat hij dat van plan is.”
“Dat komt omdat je hoofdstuk 103 nog
niet hebt gelezen, mijn geliefde oom. Zodra je dat hebt gedaan zul je de
achtergronden begrijpen. Intussen oom, verzin een list, want dat mag niet
gebeuren.”
G.D. 2 juni 2017