Hoofdstuk 72, Marjan en papa brief 3

Lieve papa

Ik schrijf toch maar weer een brief, terwijl ik niet weet of deze ooit aankomt. Ik weet nu waar Bazjoedan ligt want ik heb het opgezocht en tjeemig wat is dat ver weg, maar ik weet niet of je daar nu nog bent. Maar ik probeer het toch maar weer. Mama en ik missen je steeds meer, en ze laat het nu ook wel merken. Op school gaat het wel aardig. Wel heb ik laatst Lodewijk en lel gegeven omdat het zo’n sukkel is, en toen moest mama op school komen en moest ik sorry zeggen. En ik had er helemaal geen spijt van! 

De poesjes bij de buren zijn allemaal dood. Op een morgen kwamen ze beneden en lagen ze allemaal dood en de moederpoes was weg.

Ik blijf ’s avonds wat langer op want anders zit mama zo lang alleen en ik heb nu toch een weekje vrij dus hoef ik nu geen huiswerk te maken. We proberen niet zoveel over jou te praten omdat we dan allebei zo verdrietig worden. 

Het lijkt ook wel of we te weinig geld hebben. Mama zegt dat jij altijd geld opstuurt, maar lieve papa, dat ben je toch niet vergeten of zo?

Ik snap er niks van dat we nog steeds niets van je hebben gehoord. Je weet toch wel dat het nu gauw kerstmis is en dan ben je er toch wel he?

Asjeblieft.
We willen heel graag een kaartje en liefst nog een brief van je hebben. Maar in ieder geval wil ik weten of je met kerstmis thuis bent. We gaan dan gezellig met z’n allen eten en leuke dingen doen

Ik vind eigenlijk nog steeds dat je weer net als vroeger elke avond thuis zou moeten komen. Dat was toch altijd heel gezellig, weet je niet meer?

Ik heb ook even het nieuwe zusje van Catharine mogen vasthouden. Het is net een pop. Dat van dat zusje of broertje maakt me nu niet zoveel meer uit, als je toch maar thuis komt.

Opa en oma uit Castricum zijn een hele week hier geweest. Dat vonden mama en ik hartstikke gezellig. We zijn ook nog naar de bioscoop geweest.

Alleen als het laat was zaten ze heel ernstig te praten. Net alsof er een probleem was. Oma zei “Die zie je nooit meer terug die hufter” en toen zei mama dat ik dat niet mocht weten. Het is niet netjes om mensen af te luisteren maar ik kon er niets aan doen dat ik het hoorde en ik begrijp ook niet waar het over gaat.

Papa wij houden nog steeds heel veel van je en hopen dat je deze brief wel krijgt.

Kunnen we nu gauw iets van je horen?

1000 kusjes van Marjan en mama


G.D. 16 juni 2017