Hoofdstuk 65, Liselore en Mary, met Paul, Hans en Erik

Het is zeven uur.
Een zware mannenstem met veel timbre vult de slaapkamer van Liselore en Mary. De stem houdt het midden tussen dominee Gremdaat, Erik van Muiswinkel en Hans Böhm, maar dan nog dieper en toch ook weer met een iets sprankelender toon. De stem draagt de eerste coupletten van een GvD *)op.

Zelfs God stopt even met scheppen om te luisteren.

In z’n eentje in de tuin van Eden,

Met geen toekomst noch verleden,

En de zegen van de Heer,

Wat verlangt een mens nog meer,

Liep hij lekker in zijn blootje,

Baadde zon en baadde pootje,

In het water van de beek.

Langzaam op de dag des Heeren,

Liep hij daar te paraderen,

In zijn eentje in het paradijs,

Bracht hem wel wat van de wijs,

Wilde iemand om mee te praten,

Voelde zich van God verlaten,

Zeven dagen van de week.

In zijn eentje in de Hemel,

Aanhoorde God zijn smart gezemel,

Na zeven dagen nu al zeuren,

......

<<klik>>

Mary drukt op de knop en langzaam fade de stem uit. Liselore slaakt een diepe zucht.

Voor de groep lezers die hiervan opkijkt, Liselore en Mary hebben een nieuwe wekker, met elke dag een ander couplet van een gedicht. Als je snoozed, krijg je er nog een en anders de volgende ochtend.

Mary kroelt zachtjes door het haar van Liselore. Die begrijpt wel wat ze wil, maar ze heeft een enorm volle blaas en dan is het niet lekker, maar ze is ook te lui om op te staan en te gaan plassen. Dat krijg je met zoveel bier vorendaags.

Voor die andere groep lezers die hiervan opkijkt: God was natuurlijk al een tijd geleden gestopt met scheppen, vooral toen hij zag hoe zijn schepsels zich gedroegen, maar om het niet af te leren, schept hij nog twee keer in de week in de Hym - en dat is de Hemelse gym. Hij heeft daarvoor twee hele grote emmers zand. En dat zand schept Hij van de ene emmer in de andere. En vice versa. Niks geen gecreëer meer, maar wel goed voor de gezondheid. We weten alleen nou niet of Zijn aandacht nu uitging naar de stem of de inhoud van het gedicht.

Stoer springt Mary uit bed en juist op dat moment gaat de deur van de badkamer open en staat de enige echte Hans Böhm, verkleed als koning van een schaakspel midden in de slaapkamer met een groot, glimmend en waarschijnlijk scherp mes.


G.D. 9 juni 2017

*)Gedicht van Dorrebrein