donderdag 29 juni 2017

Hoofdstuk 85, Zeesar terug bij Ivo

En daar zitten ze dan. Achter een groot bureau, want hij is een salarisschaal omhoog gegaan, zit Ivo de gemeenteambtenaar. Aan de andere kant van de tafel zit in het midden Zeesar en links van hem Liselore en recht Mary. Ivo is hypernerveus.

Ivo heeft net een door de gemeente georganiseerde trainingsdag ‘sukkel en toch imponeren’ gehad en brengt dat in praktijk door zijn keel te schrapen, één voor één zijn gasten in de ogen te kijken, zijn stem een octaaf naar beneden af te schakelen om daarmee “Goedemorgen” te zeggen. Althans dat is hij van plan. Wij, die Zeesar kennen en weten dat hij ongeveer de rust en het geduld heeft van de reïncarnatie van Bert Visser en Jochem Myjer begrijpen wel dat Ivo hier niet toe komt.

“We zijn hier beste gemeenteambtenaar om het verslag te krijgen van de gemeente psycholoog over Thomas en Truus. En dan kunnen we gelijk de adoptie regelen.”

Ivo is niet alleen de excuusambtenaar van de gemeente, maar ook nog de voorzitter van het comité ‘de burgemeester op klompen’ en bovendien vertrouwenspersoon van de andere excuusambtenaren. Het bijzondere van Ivo is, dat hij alles direct aan iedereen doorverteld wat hem in vertrouwen wordt verteld.
Daarom weten we ook dat Ivo en alle andere excuusambtenaren wel een beetje van SM houden. Zweepjes, handboeien, leren sokken en zo, dat ligt hen wel.

Ivo doet een la open en weer dicht en nog een la en weer dicht. Ergens moet toch dat verrekte rapport liggen, maar met zoveel laden en zoveel rapporten.

Zeesar begint ongeduldige geluiden te maken en Ivo krijgt het een beetje warm. Al zijn tips en trucks van de trainingsdag is hij vergeten.

“Als ik mij goed herinner,” begint hij al pratende als een gek laden open en dicht doen en alles overhoop halend, “ staat in het rapport dat als je in een rolstoel zit je niet ontoerekeningsvatbaar bent en als je pedofiel bent dat geen kwaad kan als je gereedschap is verwijderd en door een plastic slangetje plast. Ergo Truus en Thomas zijn nog steeds de wettige…..” Verder komt hij niet.

Als ware hij Opa Bill, blaast Zeesar zijn spieren op, wordt vuurrood en geeft Ivo een klap in zijn gezicht. Nogal verwijfd.

De gebeurtenissen gaan snel. Mary en Liselore springen op en proberen Zeesar vast te houden. Ivo krijgt een vreemde blijk in zijn ogen en wil nog een klap. Zeesar rukt zich los, waardoor Mary op de grond valt en daardoor laat Liselore haar vader los, die uit zijn evenwicht raakt en daardoor de tweede klap bij Ivo mist maar wel de bureaulamp raakt die op de grond valt, samen met en plastic bekertje lauwe thee en op die manier kortsluiting veroorzaakt, waarna de huismeester snel het noodaggregaat aanzet, maar vergeten is daar olie in te doen, zodat deze vastloopt en nog meer kortsluiting veroorzaakt en de hele gemeente zonder stroom zit.

Net op dat moment vliegt Nathalie voorbij. Ziet het geheel en denkt aan die vlinder in de woestijn en de tornado in Texas.

Zeesar hervindt zijn evenwicht, pakt de nietmachine van het bureau terwijl Liselore – anders altijd de kalmte zelfe in benarde situaties – begint te gillen. Zeesar slaat nietjes in het voorhoofd van Ivo en ook in zijn buik, waardoor het lijkt of hij zo uit de Playboy komt.

Ivo vindt het heerlijk en het doet hem denken aan zijn vakantie in Italië, waar hij de liefde had bedreven op een spijkerbed. Terwijl híj onder lag. De foto’s is hij jammerlijk kwijt geraakt.

Dan gaat de deur open en daar staat de psycholoog Willem Watjes, met in zijn hand een rapport.


G.D 29 juni 2017