Lieve papa,
Ik schrijf
toch maar weer een brief ook al denk ik dat hij niet aankomt. terwijl ik niet
weet of deze ooit aankomt.
Mama en ik
missen je steeds meer, en ze laat het steeds meer merken. Maar papa, het geld
wordt ook steeds meer een probleem maar mama doet net of er niets aan de hand
is. En ik laat niet merken dat ik het koud heb op de fiets. Volgende maand
krijg ik een nieuwe jas zegt ze. Mama zegt dat jij altijd geld opstuurt, maar
lieve papa, dat ben je toch echt niet vergeten?
Ik snap er
niks van dat we nog steeds niets van je hebben gehoord. Volgende week is het
kerstmis en ik had zo vreselijk gehoopt dat je er dan zou zijn. Ik wil niet
zielig doen maar ik huil bijna elke avond in bed. Ik hoop hééél echt papa dat je
komt.
Dat van dat
zusje of broertje maakt me nu niet zoveel meer uit, als je toch maar thuis
komt.
Papa wij
houden nog steeds heel veel van je en hopen dat je deze brief wel krijgt.
Kunnen we nu
heel gauw iets van je horen?
Meer dan
1000 kusjes van Marjan en mama G.D. 18 juni 2017
