Liselore is 25 jaar als ze wil gaan trouwen. Als puber had
ze wel een stuk of acht vriendjes gehad en alle dingen die daarbij horen wel zo’n
beetje gedaan met hen. Vlak voor haar twintigste verjaardag besloot ze dat ze
toch meer van meisjes hield, in ieder geval besloot ze dat ze er vanaf die tijd
aan toe gaf. Er kwam geen jongen meer in haar leven en ze feestte er lustig op
los, maar nu met meisjes. Lang niet zo wild als met de jongens en ook hier
nooit echt iets met vastigheid. Tot ze 24 jaar was en Mary tegenkwam.
Mary was,
in tegenstelling tot wat je zou denken bij zo’n naam, toen nog pas 16 jaar.
Vroegrijp, groot en slank. Kortom een pracht van een meid. Liselore was
verliefd. Stapelverliefd. En andersom ook. Mary kon haar ogen niet van Liselore
afhouden. Alles deden ze samen en ze hadden allebei nog nooit zo’n mooie
relatie gehad, vonden ze.
Alleen konden ze jammer genoeg niet trouwen, want dat mocht
toen nog niet. Vrouwen konden in dit land toen uitsluitend met mannen trouwen.
Daar moest dus iets op worden gevonden.
G.D. 1 april 2017
