In de Tweede Oosterbreestraat is een
opstootje. Rondom een putdeksel in de weg staan mensen te luisteren naar gebonk
tegen de onderkant van het putdeksel. Niemand doet iets. Een paar toeristen rennen
weg, die houden niet zo van dat geklop. Andere toeristen, voornamelijk uit Japan
houden hun smartphone in de aanslag. Je weet maar nooit wat er staat te
gebeuren. Daarnaast staat een idioot een audioselfie te schieten bij de put.
Niemand snapt er een snars van.
Totdat Kevin er aan komt met zijn aparte loopje. Hij legt aan de anderen uit wat een audioselfie is, maar omdat er daar
zoveel verkeer is, samen met het geklop uit de put en het gereutel van een
aanstormend gemeentekarretje, kunnen we dat niet verstaan.
Dan - als bij toverslag - verschijnt
een ambtenaar in een soort golfkarretje van de gemeente en hij heeft een haak
bij zich. Dat hebben alle gemeenteambtenaren bij zich, want je weet maar nooit wat je moet oplichten.
Ivo, want zo heet de ambtenaar, zet voorzichtig de haak in de put.
Het gebonk wordt harder en er klinkt gepiep onder de deksel. Langzaam zet Ivo
het putdeksel op een kier en het gegil neemt angstaanjagende vormen aan. De
idioot wijdt er nog maar eens een audioselfie aan.
Dan gaat alles snel. De put zwaait
open en de Japanners zwaaien terug. Een horde ratten hangt aan de staart van een
vlinder. De vlinder schudt ze af en maakt een prachtige bocht, tegen de klok
in, rond de put.
Dan zien we het: dat is Nathalie. We juichen haar toe, maar ze
hoort het niet want ze neemt een verticale spurt de wolken in, raakt daarbij
een babytyphoon die terstond over gaat in een orkaan. Samen met de nodige
zonnewind schuift dit gehele weersysteem pijlsnel zuidwaarts. En Nathalie zit
daar tussen. Binnen de kortste keren was het hele stelsel in midden-Afrika en
trok het zand van de woestijn de atmosfeer in. Wat een vlindertje al niet
teweeg kan brengen. Het is mar te hopen dat Willemijn dat vanavond kan navertellen.
Gelukkig hebben Rogier en Roger hier
geen last van. Zij zitten thuis achter de X-box.
G.D. 7 mei 2017
