Het is avond, bijna nacht en het feest is voorbij.
Het
trouwen was een groot feest. Dat moet gezegd worden. Niet alleen de collega's
van Carla waren er, maar ook de collega's van Teun. De directeur had nog een
paar mooie woorden gezegd, maar ook een paar verkeerde woorden.
Zo was het niet
handig dat hij gewag maakte van het eelt op de knieën van Carla, dat ze onder
zijn bureau had opgelopen de eerste jaren. Maar wel grappig.
Hoofdstuk 52 is
het speciale eelt-hoofdstuk, daar komt dit dossier ook nog in terug voor de
liefhebber.
Er trad een Schotse fanfare op met doedelzakken. Verder was
er een bandje van Mormonen en een bandje van Mongolen. De eerste waren echte,
maar de tweede groep hadden het Syndroom van Down. Vrolijk als altijd. Ten
slotte ook nog een optreden van een klassieke band - toevalligerwijs het
laatste optreden van André Adieu.
G.D. 25 april 2017